ஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜ

به نام خدا

در زبان محاوره اسکل به آدم احمق و کودن اطلاق می شود. گویند اسکل نام نوعی پرنده است و از ویژگی این پرنده آنکه هنگامی که از لانه اش خارج می‌شود در هنگام بر گشت فراموش می‌کند لانه اش کجا بوده و آن را کجا ساخته است!! اما این نمی تواند درست باشد و ممکن است این واژه فقط یک اصطلاح غیر واقعی باشد!

” فردوسی از اسکل به عنوان پرنده رویایی که دو بال قرمز دارد و مظهر محبت به شمار می‌رود ” نام می برد، پس این پرنده نمی تواند به معنی کم شعور بودن باشد چون فردوسی همواره از عاشق به عنوان رند (زیرک) بلا کش یاد کرده است.

پس معنی حقیقی اسکل چیست؟ آیا به این نیز فکر کرده اید که ممکن است املای این کلمه طی زمان تغییر کرده باشد؟ و یا حتی تلفظ آن؟
در اصل عثکول، خوشه خرما است و به چیزی مانند خوشه خرما که برای زینت در برابر هوا می نهاده اند تا تکان بخورد و مایه ی سرگرمی شود نیز می گفته اند. عثکول خوشه خرمایی بوده که خرماهایش را خورده اند و فقط به درد سرگرمی می خورد. از آنجا که املای درست این کلمه را کسی نمی دانسته است آن را اسکول نوشته اند و برخی نیز به اشتباه اشکول گفته اند.
 

پس واژه اسکول هیچ ارتباطی با این پرنده زیبای بیچاره ندارد!